Beijing Backpacker

Hey allemaal,

In de koffiebar van het hostel zit ik hier als een echte backpacker op mijn laptop een bericht te tikken, met een cappuccino binnen handbereik. Inmiddels heb ik er al weer twee drukke dagen in Beijing op zitten, nadat ik het hoofdstuk Harbin definitief heb afgesloten. De laatste dagen in Harbin stonden in het teken van nog 1x goed stappen, nog 1x goed eten en vooral nog 1x goed lol hebben met de rest van de groep. Gelukkig zie ik de meesten over 3 weken alweer in Delft. Vlak voor vertrek nog goed de brakheid er uit laten kneden bij onze vaste massage-toko, om daarna aan de treinreis naar Beijing te beginnen. Helaas was de slaaptrein volledig uitverkocht en moest ik genoegen nemen met een ticket in de sneltrein, die Chinese ervaring zal ik dus tijdens een volgende reis moeten opdoen.

In de trein zat ik naast waarschijnlijk de enige andere westerling in de trein, een Duitser die Chinees studeert in Beijing en die ik waarschijnlijk dit weekend nog tref in club Obi Wan (een van de hippe hang-outs van het moment, naar het schijnt). Iets na middernacht kwam ik aan bij mijn hostel dat midden in een opgeknapte Hutong ligt, wat een enorm scala kleine barretjes en restaurantjes op kruipafstand biedt. Hoewel ik van plan was om direct mijn bed in te duiken, kwam 2 minuten na mij de eerste kamergenote terug uit de kroeg, waarna er natuurlijk tot half drie gepraat moest worden.

De volgende morgen ging ik er, na een stevig ontbijt, relatief “vroeg” op uit. Ik besloot, na een blik op de schaal van de kaart, meteen maar de fiets te pakken en zigzaggend door de Hutongs baande ik me langzaam een weg naar Tiananmen Square. Helaas bleek het plein gehuld in een enorme laag smog, die je af en toe de adem benam. Later van de week ga ik dus nog een keer terug, want het was onmogelijk het hele plein te overzien. Het grootste deel van middag heb ik doorgebracht in de Verboden Stad, die weliswaar indrukwekkend was, maar niet al te charmant, met de eindeloze stroom toergroepen en de eindeloze herhaling van 1 stijl. Natuurlijk dook ik zoveel mogelijk de kleine straatjes in, waar de rust bestond uit maar 50 medetoeristen, in plaats van 3000.

Via een lange omweg kwam ik terug bij mijn hostel, waar bleek dat de hele bezetting van mijn dorm was veranderd. Ik raakte in gesprek met Artiv, een New Yorker die net als ik de volgende dag de tour naar de Muur zou maken. Daarom besloten we meteen maar wat kroegen te bezoeken die avond, waarna we er helaas achter kwamen dat maandag ook in Beijing niet de meest spannende avond van de week is. Vandaag ben ik dus naar de Muur geweest, waar we de lange en relatief ontoeristische route hebben genomen van Jinshanling naar Simatai.

We vertrokken al om half zeven om na een busreis van 2,5 uur te beginnen aan de tocht van 8 kilometer. Dat klinkt misschien niet zo lang, totdat je de muur de bergen op en af ziet slingeren. Met een stralende zon en een gezellige groep, was het een geweldige doch vermoeiende ervaring. Met een deel van de groep gaan we zo naar het restaurant, dus ik zal het nu hier bij laten.